روزى در حدود چهل نفر از زنان قریش گرد آمده و به حضور على (ع ) رسیدند گفتند: یا على چرا اسلام به مردان اجازه چند زنى داده است اما به زنان اجازه چند شوهرى نداده است ؟
آیا این امر یک تبعیض ناروا نیست ؟
على (ع ) دستود داد: ظرفهاى کوچکى از آب آوردند و هر یک از آنها را به دست یکى از زنان داد سپس دستور داد همه آن ظرفها را در ظرف بزرگى که وسط مجلس گذاشته بود و خالى کنند.
دستور اطاعت شد آنگاه فرمود: اکنون هر یک از شما دو مرتبه ظرف خود را از آب پر کنید، اما باید هر کدام از شما عین همان آبى که در ظرف خود داشته بر دارد.
گفتند: این چگونه ممکن است ؟ آبها با یکدیگر ممزوج شده اند و تشخیص ‍ آنها ممکن نیست .
على (ع ) فرمود: اگر یک زن چند شوهر داشته باشد خواه ناخواه با همه آنها همبستر مى شود و بعد آبستن مى گردد، چگونه مى توان تشخیص داد که فرزندى که بدنیا آمده است از نسل کدام شوهر است.(1)
البته این بهترین و ساده ترین دلیلى بود که آن حضرت براى آنان اقامه کرده است وگرنه از جهتى دیگر: زن مانند مرد نیست که فقط بر اساس نیاز غریزه جنسى تن به ازدواج دهد بلکه زن بیشتد از غریزه جنسى به محبّت و عاطفه مى اندیشد و لذا زن در چند شوهرى هرگز نمى توانسته است حمایت و محبت و عواطف خالصانه و فداکارى یک مرد را نسبت به خود جلب کند. از این رو چند شوهرى نظیر روسپى گرى همواره مورد تنفر زن بوده است . على هذا چند شوهرى نه با تمایلات و خواسته هاى مرد موافقت داشته است و نه با خواسته ها و تمایلات زن.(2)