پرسش 1. زنى که عادتش کمتر از ده روز است؛ ولى مى داند که خون از ده روز مى گذرد، تکلیفش چیست؟

همه مراجع: اگر مى داند خون بیش از ده روز ادامه خواهد داشت، باید مقدار عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.[1]

پرسش 2. زنى که عادتش (عددیه) کمتر از ده روز است؛ ولى احتمال مى دهد خون از ده روز بگذرد، تکلیفش چیست؟

آیات عظام امام، خامنه اى، فاضل و نورى: احتیاط واجب آن است که (بعد از ایام عادت) حداقل تا یک روز عبادت را ترک کند و بعد از آن مى تواند تا ده روز عبادت را ترک کند. ولى بهتر است تا ده روز احتیاط کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت هایى را که بعد از روزهاى عادت به جا نیاورده، قضا کند.[2]

آیه  اللّه  بهجت: اگر خون نشانه هاى حیض را داشته باشد، باید عبادت را تا ده روز ترک کند و اگر نشانه ها را نداشت، باید (بعد از ایام عادت) تا یک روز اول عبادت را ترک کند؛ و پس از آن تا روز دهم ترک عبادت مستحب است؛ هر چند احتیاط (جمع بین ترک آنچه بر حائض حرام است و انجام کارهاى مستحاضه) بهتر است. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت هایى را که بعد از روزهاى عادت به جا نیاورده، قضا کند.[3]

آیات عظام تبریزى و وحید: باید (بعد از ایام عادت) یک روز عبادت را ترک کند و بعد مى تواند اعمال مستحاضه را انجام دهد و بهتر آن است تا روز دهم احتیاط کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت هایى را که بعد از روزهاى عادت به جا نیاورده، قضا کند.[4]

 آیه  اللّه  سیستانى: بهتر آن است که (بعد از ایام عادت) یک یا دو روز و یا تا روز دهم عبادت را ترک کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت هایى را که بعد از روزهاى عادت به جا نیاورده، قضا کند.[5]

آیه  اللّه  صافى: احتیاط واجب آن است که (بعد از ایام عادت) یک یا دو روز عبادت را ترک کند و یا احتیاط کند [یعنى کارهایى که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهاى مستحاضه را نیز بجا آورد ]و بعد از دو روز تا روز دهم و این احتیاط بعد از روز دوم تا روز دهم لازم است. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا آخر ده روز از خون پاک شده، همه اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت هایى را که بعد از روزهاى عادت به جا نیاورده، قضا کند.[6]

آیه  اللّه  مکارم: باید تا یک روز عبادت را ترک کند و اگر خون قطع نشده یک روز دیگر عبادت را ترک کند و نیز تا روز دهم. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شده همه اش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادت هایى را که بعد از روزهاى عادت به جا نیاورده، قضا کند.[7]