امام صادق (علیه السلام) فرمود: در زمان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله ) مردی از انصار برای تاءمین نیازهای زندگی ، به مسافرت رفت ، هنگام خداحافظی با همسرش ، با او پیمان بست که تا از سفر برنگشته از خانه بیرون نرود. زن در خانه اش بسر می برد، به او خبر رسید که پدرت بیمار شده است ، او توسط شخصی از پیامبر (صلی الله علیه و آله) اجازه خواست که به عیادت پدرش برود، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: نه ، تو در خانه ات باش و پیروی از شوهر را ادامه بده . به او خبر رسید که بیماری پدرت ، شدیدتر شده است ، او برای بار دوم از پیامبر (صلی الله علیه و آله) اجازه خواست ، آن حضرت ، همان پاسخ را داد. پدر زن از دنیا رفت ، زن برای پیامبر (صلی الله علیه و آله) پیام فرستاد، به من اجازه بده بروم بر جنازه پدرم نماز بخوانم ، حضرت فرمود: نه ، در خانه ات باش و اطاعت از شوهر را ادامه بده . جنازه پدر آن زن را دفن کردند، ولی او بخاطر حفظ پیمانی که با شوهر داشت ، از خانه بیرون نرفت . رسول خدا (صلی الله علیه و آله) این پیام را برای آن بانوی مطیع فرستاد: 

أَنَ‏ اللَّهَ‏ قَدْ غَفَرَ لَکِ‏ وَ لِأَبِیکِ‏ بِطَاعَتِکِ‏ لِزَوْجِک‏

:خداوند، بخاطر اطاعت تو از شوهرت ، هم تو و هم پدرت را بخشید.

منبع:وسائل الشیعة، ج‏20، ص: 175