پرسش 1. زنى که عادت عددیه دارد، اگر بیش از ده روز خون ببیند، تکلیفش چیست؟

همه مراجع (به جز تبریزى، صافى، فاضل و وحید): اگر خون ها یک جور است، باید از روزى که خون دیده، به شماره روزهاى عادتش حیض و باقى را استحاضه قرار دهد و اگر یک جور نباشد، باید آنچه که نشانه حیض دارد ـ چنانچه با شماره عادتش یکى است ـ همان را حیض و باقى را استحاضه قرار دهد. اگر بیشتر شد، به اندازه عادتش حیض قرار دهد و اگر کمتر شد، باید آن روزها را با چند روز دیگر ـ که در مجموع به اندازه عادتش شود ـ حیض و باقى را استحاضه قرار دهد.[1]

آیه اللّه  تبریزى: اگر خون ها یک جور است و نشانه هاى حیض را دارد، باید از روزى که خون دیده، به شماره روزهاى عادتش حیض و باقى را استحاضه قرار دهد.[2]

آیه اللّه  صافى: اگر خون ها یک جور است، مى تواند به شماره روزهاى عادتش، از اول یا وسط حیض و باقى را استحاضه قرار دهد و اگر یک جور نباشد، باید آنچه که نشانه حیض دارد ـ چنانچه با شماره عادتش یکى است ـ همان را حیض و باقى را استحاضه قرار دهد. اگر بیشتر شد به اندازه عادتش حیض قرار دهد و اگر کمتر شد، باید آن روزها را با چند روز دیگر ـ که در مجموع به اندازه عادتش شود ـ حیض و باقى را استحاضه قرار دهد.[3]

آیه اللّه  وحید: اگر از ده روز نگذرد همه آنها حیض محسوب مى شود و اگر بیش از ده روز باشد، به مقدار عادتش حیض و باقى استحاضه است؛ مگر آنکه همه خون هایى که دیده یک جور نباشد؛ یعنى، برخى به نشانه حیض و بعضى به نشانه استحاضه باشد. در این صورت چنانچه شماره روزهایى که  خون به نشانه حیض است، با شماره روزهاى عادتش یک اندازه است، همان حکم فوق را دارد؛ ولى اگر از روزهاى عادتش بیشتر باشد، تنها به اندازه روزهاى عادتش حیض است و در بیشتر از آن (که نشانه حیض را دارد) چنانچه از ده روز بیشتر نباشد، باید احتیاط کند؛ یعنى، محرمات حائض را ترک کند و کارهاى استحاضه را به جا آورد. اگر از روزهاى عادتش کمتر باشد (البته از سه روز کمتر نباشد)، آنها را حیض قرار دهد و در بیشتر از آن تا مقدار عادت خود احتیاط کند.[4]

تبصره . فتواى آیه اللّه  فاضل موافق همه مراجع است جز آنکه ایشان احتیاط واجب دارند.